به گزارش کافه سینما باران کوثری طی مصاحبه ای با مجله صعنت سینما مهم ترین دلیل خود برای بازی در فیلم من مادر هستم را این دانسته که همیشه دوست داشته نقش زنی را که قرار است اعدام شود، بازی کند. او همچنین ناراحتی خود را از حذف صحنه اعدام این فیلم اعلام کرده اما این امر را در سینما عادی می داند.

او در جواب سوالی در مورد حساسیت های شغل بازیگری گفت: "بله اصولا بازیگری شغل نا امنی است چون باید انتخاب بشوید و در واقع ممکن است کاری که دوست دارید بکنید سالها برای شما پیش نیاید و یا ممکن است نقش هایی که دوست دارید بازی کنید به بازیگران دیگری پیشنهاد شود." او در ادامه می افزاید: "اما این سالها مثل هر چیز دیگر نا امنی بازیگری صرفا بع خاطر ماهیتش نیست , شما به راحتی می توانید تاتری روی صحنه داشته باشید و به دلایلی که نمی دانید جلوی اجرایش گرفته شود. شما به راحتی می توانید ماه ها تاتری را تمرین کنید و بعد به شما اجازه ندهند روس صحنه اجرایش کنید. می توانید در فیلمی بازی کنید و بعد شرط اکران فیلم این باشد که سکانس های شما با حضور بازیگر دیگری تکرار شودو هیچ کس هم پاسخ گو نباشد . در این سال اخیر من به خوبی این مساله را درک کرده ام."

وی شرایط اعدام در فیلم من مادر هستم را واقعی دانسته و می گوید: "یک نفر به طور عمد و یا غیر عکد کسی را کشته و در نهایت اعدام می شود که طبیعتا اتفاق خوش ایندی نیست . منتها فیلم همان چیزی که در واقعیت رخ داده را نشان می دهد و تلخ تر از آن را نشان نمی دهد."

باران کوثری در جواب سوال "در این شرایط برای ادامه کار حرفه ای در سینما چه خواهید کرد ؟" گفته:" خودم را آماده کرده ام. اگر بازی نکنم, البته برایم غم انگیز است و شرمنده گروه تئاتری می شوم که اجرایش به خاطر من متوقف می شود و یا شرمنده گروه فیلمبرداری میشوم که به خاطر من باید تعدادی از سکانس ها را تکرار کنند . با این همه دست از تلاش بر نمی دارم و به کاری که کرده ام معتقدم. چون من به طور تصادفی بازیگر نشده ام , ممکن است به دلیل خانواده ام وارد سینما شده باشم , ولی ماندن در سینما و درست کردن وجه حرفه ام , زحمت کشیده ام. به همین دلیل به راحتی از دستش نمی دهم , خیلی هم پیگیر شدم که بتوانم مشکلم را حل کنم , ولی هنوز به جواب قطعی نرسیده ام و هیچ کس هم این مسئله را به گردن نگرفته و هیچ نامه ای هم به دستم نرسیذه و همه چیز فقط در هاله ابهام پیش می رود . به هر جهت ناراحت و عصبانی هستم که در چنین شرایطی قرار گرفته ام , ولی اگر خطایی کرده ام , حاضرم بهایش را بپردازم."

و در ادامه از چگونگی شکل گیری فیلم نامه و شخصیت آوا می گوید و دست به قتل زدنش در آن شرایط شوکه کننده را منطقی می داند و معتقد است ممیزی ها مقداری به فیلم آن لطمه زده است و ناراحتی خود را از کسانی که خارج از سینما درباره سینما تصمیم می گیرد اعلام کرده. و از این که من مادر هستم اکران شده خوشحال است.

او در جواب سوال: "البته همه می توانند به فیلم ها اعتراض کنند , اگر می خواهیم جامعه ای داشته باشیم که تمام صداها شنیده شود. شما از اعتراضات ناراحت هستید؟" می گوید: "نه من نفس اعتراض را زیر سوال نمی برم. من خودم معترضم و دارم بهای اعتراضم را هم می دهم . ولی شکل اعتراض خیلی مهم است . این که هر کس هر چیزی دوست داشته باشد بگوید و کلماتی که ما در خانه مان به سختی نقل قول می کنیم را به راحتی در مطبوعات و رسانه ها به کار ببرد. یا این که به راحتی به ما انگ بی اخلاقی می زنند جای سوال دارد. اینجاست که مسئولین سینما باید پشت سینماگران باشند تا هر کس به خودش اجازه کارهای خلاف اخلاق و غیر قانونی را ندهد و دائما ما سینمایی ها به خاطر کارهای قانونیمان متهم نشویم و..."

به گزارش کافه سینما، و در پایان در جواب سوال "اگر فشارها رویتان زیاد شود جلای وطن که نمی کنید؟" ادامه می دهد:"من امکان خارج شدن و زندگی کردن در کشور دیگری را داشتم, ولی نکردم. ترجیح می دهم بمانم , برای این که حقم است که در این سینما کار کنم. سینما کار و زندگی من است. اگر فعلا نتوانم بازی کنم کارهای دیگری در سینما انجام می دهم . به طور قانونی هم دنبال کارم هستم تا بتوانم به نتیجه برسم. این سینما خانه ماست. ما جایی نباید برویم . ما که نمی خواییم هر روز تغییر شغل و پست بدهیم و بدون تخصص در هر حرفه ای به شکلی قدرت بگیریم. مردم سینمای ما را دوست دارند. و حق ما و مردم است که این سینما را حفظ کنیم..."

متن کامل مصاحبه در مجله صنعت سینما 15 دی ماه منتشر شده است.

«خبرنگاران چی؟ خبرنگاران را برکنار کنیم یا نه؟ اگر به موقع خبر می دادید مواظب مدرسه شین آباد پیرانشهر باشید این اتفاق روی نمی داد!» فکر می کنید این جملات در پی چه حادثه ای بیان شده؟ زمین خوردن دانش آموزان در حیاط مدرسه، تنبیه بدنی آنها توسط معلم ها یا تقلب گسترده در امتحان ترم آخر؟ احتمالا قضیه خیلی معمولی تر از این حرف ها باشد که وزیر آموزش و پرورش یک مملکت به همین راحتی همه چیز را به سخره می گیرد. این جملات بخشی از مطلب خبرگزاری آفتاب به نقل از مهر بود که حاجی بابایی در مقابل سوال خبرنگار که واکنش او را در قبال درخواست استعفایش از سوی برخی نمایندگان مجلس پرسیده بود مطرح شده است. تعدادی دختر بچه پاک و بی گناه در آتش سوختند و آقای وزیر هم با گشاده رویی نه تنها خبرنگار را بلکه یک ملت را به تمسخر گرفتند. به همین راحتی. گویا آقای وزیر، جان سخت تر از این حرف هاست که با چنین حادثه ای کمر خم کند زیر بار مشکلات. باید هم چنین باشد. وقتی که بارها حادثه آتش سوزی در مدارس رخ می دهد، هواپیما سقوط می کند و دهها اتفاق دیگر، آقایان در مقابل آن عکس العملی طلب کارانه از خود نشان می دهند و هیچ کس هم به آنها اعتراضی نمی کند، اما برای اکران یک فیلم...نهایی که مدتی است شب و روزشان شده فیلم "من مادر هستم" که آرمان ها و ارزش هایشان را در این فیلم در حال فروپاشی می بینند چرا رگ غیرتشان ورم نمی کند و اعتراضی به این حادثه اسف بار نمی کنند؟ آن فیلمی که اگر تا این اندازه هیاهو نمی شد مانند بسیاری از فیلم های این روزها و نه به خاطر ناتوان ماندن در جذب مخاطب بلکه به خاطر قهر فراگیر شده مردم با سینما به تاریخ فیلم های فراموش شده می پیوست، تا این حد تاثیر مخربش جبران ناپذیر است که زندگی تباه شده دختران معصوم مدرسه شین آباد برایشان اندک اهمیتی هم پیدا نمی کند؟ "من مادر هستم" و "بی خود و بی جهت" می آیند و می روند تا جایی که هیچ کس سراغی از آنها نمی گیرد، ولی زخم آتش بر جسم و جان دختران آذربایجانی تا ابد برجای می ماند. چه بخواهند و چه نخواهند زندگی فردایشان می شود حسرت گذشته و غصه حال و آینده. فقط به خاطر اهمال آقایان پشت میز نشسته. مگر حق الناس چیست؟ مگر پایمال کردنش از بزرگ ترین گناهان نیست؟ پس آنها که داعیه با خدا بودن دارند و از دیدن بطری شراب در یک صحنه از فیلم، لرزه بر اندامشان می افتد چرا در مقابل چنین فاجعه ای سکوت کرده اند؟ آن دختران بی گناه به هر روی زندگی شان سپری می شود اما وای به حال کسانی که نه از گذشته توشه ای برداشته اند و نه از آینده چیزی نصیبشان می شود... آنها در راه ماندگان اند...

زینب جان..!! شرمنده ایم که بهای حسینی شدن ما..(بی حسین) شدن تو بود... و شرمنده تر از آنکه تو بی حسین شدی....ولی ما حسینی نشدیم...

به نظر می‌رسد که دو ستاره‌ی معروف هالیوود برد پیت و آنجلینا جولی یا به قول رسانه‌ها برانجلینا، بالاخره مراسم ازدواج خود را برگزار می‌کنند.این زوج پر حاشیه در سال 2005 پس از بازی در فیلم اکشن و کمدی "خانم و آقای اسمیت"، به هم دل باختند. مدتی بعد برد پیت سرپرستی مشترک فرزندان تحت تکفل آنجلینا جولی را هم بر عهده گرفت و این دو ستاره مدام همراه هم در انظار عمومی ظاهر می‌شدند.پس از آن‌ کنجکاوی‌ها درباره‌ی ادامه‌ی ارتباط آنها بالا گرفت. خیلی‌ها منتظر بودند تا ببینند که بالاخره زندگی مشترک این زوج پرزرق و برق به ازدواج می‌انجامد، یا همانند تجربیات قبلی آنها حاصل این زندگی جز جدایی نخواهد بود. آن هم در شرایطی که شایعات مختلفی هم‌چون ارتباط پنهانی برد پیت با همسر سابقش جنیفر آنیستون، اختلاف در تربیت بچه‌ها و حتی فشار جولی برای ازدواج رسمی به گوش می‌رسید.شواهد و قرائن چنین نشان می‌داد که آنجلینا چندان هم به ازدواج بی‌میل نیست و بیشتر این برد پیت است که دل در کمند تعهد نمی‌بندد. جولی در یکی از مصاحبه‌هایش اشاره کرده بود که شش فرزند حاضر در خانه آن‌ها، بعد از تماشای کارتون "شرک" بارها از او پرسیده‌اند که چرا تو و بابا با هم عروسی نمی‌کنید؟اما اردیبهشت امسال بود که برد پیت با خواستگاری رسمی از آنجلینا جولی به این سوال بچه‌ها و تمام شایعات پایان داد. این زوج هنرمند بهار امسال با اعلام نامزدی خود، از برگزاری مراسم عروسی خود در چند ماه آینده خبر دادند. و خوراک تازه‌ای را برای رسانه‌ها فراهم کردند. گویا اکنون موعد این وصال فرا رسیده‌است.طبق اخبار رسانه‌ها، برانجلینا این هفته عروسی را در وبلای لوکس خود واقع در دهکده‌ای کوچک در فرانسه و با حضور 20 تن از دوستان و آشنایان از جمله جرج کلونی برگزار می‌کنند. اگرچه خیلی‌ها اعتقاد دارند که این عروسی جمع و جور روز گذشته بی‌سر و صدا برگزار شده و عده‌ای دیگر هم این خبر را کذب می‌پندارند.نکته‌ی جالبتر آنجا است که امروز جنیفر آنیستون هم خبر نامزدی رسمی خود با جاستین تریو را به رسانه‌ها اعلام کرده‌است. معلوم نیست که جنیفر آنیستون برحسب تصادف همزمان با عروسی برد پیت و آنجلینا جولی خبر نامزدی خود را اعلام کرده، یا آن‌که هنوز هم نتوانسته با جدایی پیت و عواقب آن کنار بیاید.آنجلینا جولی پیش از این دوبار دیگر با جانی لی میلر و بیلی باب تورنتون ازدواج کرده و برد پیت هم علاوه بر ازدواج ناموفق خود با جنیفر آنیستون، روابط ناکام دیگری هم داشته است. باید دید در صورت ازدواج رسمی، این زوج پولساز هالیوودی، بنا بر آن چه رسم شده، چه توافق مالی یا پیش قراردادی را برای دارایی‌های خود وضع خواهند کرد.